In mijn ogen de basis van alles!
Eerlijk is eerlijk: ik vond vroeger een beetje onzin, want waarom zou dat nog nodig zijn als je je paard goed opvoedt? Maar mijn beeld was gevormd door het opgroeien met paarden, veel paarden vanaf veulen meemaken en opvoeden. Daardoor deed ik dit grondwerk eigenlijk al, maar viel het onder de basisopvoeding. Pas later kon ik het apart van elkaar zien, ook omdat ik paarden in handen had die die basisopvoeding bij ons niet hadden gehad en waar je alles eigenlijk opnieuw af moest spreken.
Want zo zie ik het: basisafspraken waar je op terug kan vallen. In het begin zwart-wit zijn zodat het duidelijk is voor je paard, en als je later wat van minder zwart-wit naar wat grijzer gaat, het paard toch die basisafspraken zal onthouden. Je hoeft minder duidelijke hulpen te geven om toch tot hetzelfde resultaat te komen. Ook bij spanning is het fijn dat je paard op die basisafspraken terug kan vallen.
Wat het je uiteindelijk oplevert is een paard wat ook om jou denkt en met je meedenkt. Waar je soms niet eens een leidtouw nodig hebt om toch de connectie te behouden!